Μεγάλη Παρασκευή - Αμφίκλεια

Κατασκευή μαθητών με πηλό

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή Σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω Σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ούς έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον σους δούλους.

Η ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής είναι μια από τις πλέον χαρακτηριστικές του Εκκλησιαστικού έτους, με τις ακολουθίες της, το λειτουργικό και υμνογραφικό πλούτο της.Είναι η πιο θλιβερή μέρα του χρόνου. Όλη την ημέρα χτυπά η καμπάνα πένθιμα.Είναι ημέρα νηστείας και  πένθους.Την Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την κορύφωση του θείου δράματος και τελείται η «Ακολουθία των Παθών».

Οι γιαγιάδες μας πρωί πρωί πήγαιναν να μαζέψουν αγριολούλουδα (μαργαρίτες, κρινάκια, αγριοβιολέτες...) και στη συνέχεια αφού τα περνούσαν με τη βελόνα σε κλωστή, στόλιζαν τον επιτάφιο. Βέβαια δεν έλειπε και ο συναγωνισμός  στη συνάντηση των επιταφίων, το βράδυ, στην Πάνω Πλατεία: ποια ενορία θα είχε διακοσμήσει  καλύτερα επιτάφιο αλλά ποια ενορία θα σηκώσει ψηλότερα τον επιτάφιο από την άλλη! 
 Κορίτσια και αγόρια όλη μέρα γύριζαν από εκκλησία σε εκκλησία για να προσκυνήσουν αλλά και να περάσουν κάτω από τον επιτάφιο τρεις φορές. Τα αγόρια βέβαια κάθε ενορίας είχαν αναλάβει και το πένθιμο χτύπημα της καμπάνας όλη την ημέρα! Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνούσαν στην εκκλησία όπου έψαλλαν τα εγκώμια και το μοιρολόι της Παναγιάς και έτρωγαν στραγάλια. Δε μαγείρευαν,δεν έπιναν κρασί, δεν έστρωναν τραπέζι όλη μέρα παρά έβαζαν στο τραπέζι ένα πιάτο με ξύδι όπου όλοι βουτούσαν το ψωμί και το γεύονταν για να συμμεριστούν το Πάθος του Χριστού. Σύμφωνα με την παράδοση οι δουλειές (σκούπισμα,πλύσιμο, ράψιμο και κάρφωμα.....) ήταν απαγορευμένες. Επίσης δεν επιτρεπόταν το πλύσιμο του σώματος.

 Σήμερα οι πιστοί συρρέουν στις εκκλησίες του Δαδιού ή στο Μοναστήρι  και παρακολουθούν την τελετή της αποκαθήλωσης. Στο τέλος λένε το μοιριολόγι της Παναγίας (Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα...). Το βράδυ, κρατώντας αναμμένα κεριά, ακολουθούν την περιφορά του επιταφίου της ενορίας τους. Η συνάντηση των τεσσάρων  Επιταφίων (της Παναγίας / Μητρόπολης, του Αγίου Βλασίου, του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ευσταθίου) γίνεται στην Πάνω Πλατεία.

 Κατά τη διάρκεια της περιφοράς των Επιταφίων,τοποθετούνται αναμμένα κεριά και θυμιάματα μπροστά από το κατώφλι της εξώπορτας, ή στα μπαλκόνια των σπιτιών.

Μετά την περιφορά οι πιστοί εισέρχονται πάλι στο ναό, περνώντας κάτω από τον Επιτάφιο.Στο τέλος παίρνουν  λουλούδια του Επιταφίου για  το εικόνισμα του σπιτιού.