Για να κατανοήσουν οι μαθητές την περίοδο της Μεγάλης
Σαρακοστής και να μετρήσουν τις μέρες της νηστείας μέχρι το Πάσχα φτιάχνουμε
την Κυρά Σαρακοστή(βιωματική μάθηση). Η Κυρά Σαρακοστή είναι ένα παλιό
ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας.
ένα εύκολο μέσο’ παρίσταναν
τη Σαρακοστή εικονικά σαν Καλόγρια.Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί κι εσχεδίαζαν με το ψαλίδι μια γυναίκα. Η
κυρά Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί είναι όλο νηστεία, τα χέρια της
είναι σταυρωμένα για τις προσευχές. Έχει 7 πόδια, τις 7 εβδομάδες της
Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβουμε κι ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το
κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο, το βάζουμε μέσα σ’ένα ξερό σύκο ή καρύδι κι
όποιος το βρει του φέρνει γούρι! (Χίος).."
" Άλλοτε, που έλειπαν τα ημερολόγια
και ήθελαν να έχουν αντίληψη του χρόνου στη διάρκεια της Μεγάλης
Σαρακοστής, οι άνθρωποι του λαού είχαν βρει
“....Τη Σαρακοστή επικρατούν και διάφορες
συνήθειεςκοινωνικής μάλλον μορφής, όπως η διανομή ειδικών φαγητών σε
γείτονες και παιδιά, το τραγούδημα των ξένων, οι κούνιες, κτλ. Π.χ.
στη Σινώπη συνηθίζεται το”ξινοφάι”: ρεβίθια, φασόλια, κάστανα, σταφίδες,
βράζονται πολύ, μαζί με πληγούρι ή κουρκούτι, ζάχαρη και πετιμέζι
μελωμένο κι έπειτα τσιγαρίζονται με κρεμμύδι και λάδι. Το μοίραζαν τη
Μεγάλη Σαρακοστή σ’όλη τη γειτονιά για ψυχκιό. Στην Αμοργό, μόλις μπει η Σαρακοστή ζυμώνουν και κάνουν ανθρωπάκια με μύτη, με στόμα, με μάτια και τα δίνουν στα παιδιά’ αυτοί είναι οι Λάζαροι.”
“Στα Βέντζια της Δ.Μακεδονίας από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι του Λαζάρου τα κορίτσια τραγουδούν
το Λάζαρο. Μόλις εμφανιστεί ξένος στο χωριό, όλα τα κορίτσια, μικρά και
μεγάλα, τον επισκέπτονται στο σπίτι όπου κόνεψε και τον τραγουδούν
(τραγούδια της ξενιτιάς, εγκωμιαστικά, κλπ).
Συχνές είναι τη Μεγάλη Σαρακοστή οι ολονυχτίες, οι αγρυπνίες στις εκκλησίες.
Για τις αγρυπνίες αυτές τα παλιότερα χρόνια οι κάτοικοι ξυπνούσαν από
τον”Τουμπακάρη”, που τριγύριζε στους δρόμους χτυπώντας τα τύμπανα. Ως
ανταμοιβή έπαιρνε το Πάσχα κουλούρια, αυγά και τυρί. (Σκύρος).”
Γεώργιος Μέγας
“Εκάστην Τετάρτη και Παρακευή της Μεγάλης Σαρακοστής γίνεται λειτουργία, η οποία λέγεται των “Προηγιασμένων” ή
της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, λέγεται δε ούτω διότι έχουν προηγιασθή τα
δώρα από την λειτουργίαν του Σαββάτου ή της Κυριακής. Κατά τας ημέρας
αυτάς των Προηγιασμένων, όσοι εκ των Χριστιανών επιθυμούν, δύναται να
κοινωνήσουν...
Βρετάκος